Sağlık tüm insanlar için çok önemli ve öncelik gösterilmesi gereken bir husustur. Sağlık olmadan hayattan zevk almak ve mutlu yaşamak pek mümkün olmaz. Hastalıklara karşı dirençli olabilmenin en iyi yolu kendimize bakmak ve hastalığa yakalanmamaktadır. Hastalığa yakalanmadan önce koruyucu önlemler almaktır. Koruyucu hekimlik bu yolda bize yardımcı olmaktadır. Önceden oluşabilecek hastalıklara karşı tıbbi müdahale ve alınan önlemlerin ortaya konulmasıdır. Tıbbın yarısı müdahale diğer yarısı da tedavi olarak kabul edilmektedir. Koruyucu hekimlik tıbbın diğer yarısı olan müdahaleyi ele almaktadır. Bunun için sağlık ocaklarında çalışan aile hekimi, özel hastanelerdeki doktorlar, tam teşekküllü bir hastane de ki her doktorun hastasını iyi tanıması, tetkik ve müdahale ile hastalığı tedavi etme yolunda ilerleme kaydetmesi gerekir.
Koruyucu Hekimliğin Konuları
Sağlık sorunları insanlar için hayati önem taşımaktadır. Hastalıkların önüne bir nebze olsun geçebilmek için koruyucu hekimlere başvurulmalıdır. Koruyucu hekimliğin gelişmesi demek, toplumun sağlık ve refah düzeyinin artması demektir. Koruyucu hekimliğin başlıca konuları beslenme, temizlik, aşılanma, aile sağlığı, okul eğitimi sağlığı, iş ve işçi sağlığı gibi başlıklar altında sıralanabilir. Günümüzde özelikle gençler arasında yaygınlaşan fast food yiyecekler beslenme şeklini ve vücut da biriken hazır gıda yiyeceklerinin yağları bir çok hastalığa davetiye çıkarmaktadır. Obezite, diyabet, hormonal bozukluğu, bağışıklık sisteminin bozulması bünyenin zayıflaması gibi sorunlara yol açar. Bu konuda koruyucu hekim doğru ve dengeli beslenme, vücut için zararlı olan gıdaların tespiti, yanlış ve hatalı beslenmenin taşıdığı risk grupları ile yakından ilgilenip hastaları bilgilendirmektedir.
Koruyucu Hekimler Kimlerdir?
Tedavi sürecinde yapılan müdahale ve teşhis oldukça önemlidir. Sağlık kurum kuruluşlarının birlik olup hastalığa erken teşhis konusunda iyileştirme çalışmaları yapmaktadır. Bu konuda yardımcı olan koruyucu hekimler, yardımcı hekim olarak devreye girer. Az gelişmiş ülkelerde koruyucu hekimlik görevini hekimler yapabilir. Diğer görevleri ebe ve hemşireler yapar. Gelişmiş ülkelerde ebe ve hemşireler yanı sıra yardımcı ebe ve hemşirelerin yürütebilecekleri aşı uygulama programlarını, gebe çocuk ilişkisinde riskli durumlar ve normal durumlar diye ayırt edebileceklerini periyodik grup tablosuna geçebilmektedir. Sık görülen hastalıkları kolaylıkla teşhis eden birlik ve kuruluşlara ihtiyaç vardır. Erken teşhis ve müdahale her zaman önemlidir.